Van Marjolijn Prins (355) ontvingen wij een verslag over haar ervaringen tijdens haar deelname aan de Jollymidweek op de Loosdrechtse plassen van 11 augustus tot en met 13 augustus j.l. :
Twee weken voor de Jollymidweek wordt ik enthousiast opgebeld door Toni: wat ONTZETTEND LEUK dat je mee doet Marjolijn! (Ik wist nog van niks…….)
Blijkbaar had mijn man Pieter het gerucht in de wereld geholpen en tja…. zo’n enthousiaste Toni kun je natuurlijk niet teleurstellen….
Ik had alleen nog niet zo vaak alleen in de jol gezeild, wel bemand natuurlijk maar dat is een heel ander verhaal. Nu stond ik er alleen voor, met een wedstrijd ervaring die ik op een hand kan tellen en die ook nog eens uit een ver verleden van 30 jaar terug is en in een andere boot!
Maar goed, je moet ergens beginnen en waar kan je dat beter doen dan in de jollen klasse waarin iedereen zijn optuig en zeil expertise met je wil delen, om al niet te spreken van alle hulp die je spontaan krijgt bij het te waterlaten van je bootje. Super zenuwachtig begon ik aan dit avontuur….als het maar niet te hard waait, als het maar niet te hard waait. Want ik weet dat, hoe lieflijk dit schattige bootje er ook uit ziet, met harde wind ontpopt het zich als een onstuimige puber. Voor de wind steekt het graag de kop in de golven, bij vlagen krijg je een andere kant te zien en voor je het weet gaat ze er met jou vandoor! Mijn gebeden werden gehoord. Alleen iets te hard gebeden….sorrie guy’s. Eerste wedstrijd te weinig wind. Uitstel…..
Omdat het aantal deelnemers zo groot was werd er in twee groepen gestart. In principe zouden we 5 min na elkaar starten maar vanwege de wind kregen ze 10 min voorsprong. Het was zoeken naar de wind en naar je tegenstanders! Op een gegeven ogenblik lag ik in strijd met nog 3 jollen, komt Toni voor de wind langs, enthousiast gillend WAT GOED MARJOLIJN! Waarop ik terug riep strijd is nog niet gestreden ( immers pas bij de finish). Maar wat ik toen niet wist en Toni wel, is dat ik verwikkeld was geraakt in een strijd tegen de laatste jollen in de gold klasse en dat ik gewoon doodleuk 3e lag op mijn eerste solo wedstrijd in de jol! Hoe cool is dat?Omdat er te weinig wind was werd er besloten om maar 1 wedstrijd te zeilen die dag.
De volgende dag gelukkig een mooi windje 3. Twee schitterende en spannende wedstrijden gezeild waarbij goed tactisch gevaren werd met een nek aan nek finish.
Dag 3. Wind 4 met vlagen 5! Niet echt mijn ding en tevens ook mijn grootste angst, als t maar niet te hard waait, want dan moet ik met die “puber” het water op. Ik sprak mezelf moed in en nam mezelf voor, gewoon proberen en als het niet gaat dan stop ik gewoon. Ondertussen heb ik mijn eigen puber dochter Martine overtuigd dat ik haar vandaag echt als bemanning nodig had. Voor Martine zou dit haar eerste bemanningservaring zijn. Eenmaal op het water herwon ik mijn vertrouwen weer terug en met bemanning waren we in goede balans. Maar toen de start van de gold klasse…… Als m’n zenuwen al niet getest waren deze week. Na een eerste valse start, leek het er vanaf de zijlijn op dat zelfs een aantal boten uit onze klasse de tweede start mee starten…….er waren wel heel veel jollen bij de startlijn.
Na de 4e start waren wij eindelijk aan de beurt. Of het door al die valse starten kwam, de wind die ons niet toeliet de geluidssignalen te horen, te laat indrukken van starthorloge? Nee, kortom het was een bagger start. Bij de bovenboei nog een bootje achter me! Dat vroeg om revanche, billen overboord, hangen en goed zeilen. Maar helaas, de baan was niet lang genoeg om ze allemaal in te halen.
Het vertrouwen was echter wel weer terug en zo werd er voor de laatste wedstrijd na een goede start een mooie strijd gestreden. Als 3e om de eerste bovenboei, waarbij de nr. 1 en nr. 2 de boei raakten en na een strafrondje terug moesten. Lag ik daar ineens met twee pubers op de eerste plek! Niet voor lang want met z’n tweeën ben je toch ietsjes zwaarder en werden we ingelopen door Hans Plezier (601) en Marjolijn de Ru (705). Met zijn drieën op de onderboei af. Twee paar zeilen stuurboord en die van Hans bakboord. We lagen zij aan zij en ineens krijgt Hans een vlaag en kiepert om! Grote schrik bij ons allen want de een kan in zijn val de ander meepakken. Maar gelukkig door goed stuurmanschap kon erger worden voorkomen. De reddingsboot lag vlakbij en men kon Hans snel helpen. De boei alsnog gerond en verder met de wedstrijd, waarbij ik vlak bij de finish door Jaqueline (768), die uit het niets ineens opdoemde, getikt werd.
Mooie strijd en voor mij persoonlijk een hoogtepunt om met je dochter voor het eerst een wedstrijd te zeilen en dan ook nog een 2e plek varen. Mooier had ik deze jolly week niet af kunnen sluiten.
Bedankt voor de organisatie namens Skipper en Crew
Marjolijn & Martine Prins (355)
Van het evenement zijn foto’s gemaakt door Rina de Nooijer.
Ook Pieter Bleeker heeft op zijn blog over de Jollymidweek geschreven en zijn er foto’s gemaakt door Geja van Ommen.
De resultaten zijn te vinden op wedstrijduitslagen 2015.
